วิปัสสนากรรมฐาน

วิปัสสนาหมายถึงปัญญาที่เห็นแจ้งสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง เป็นวิธีการปฏิบัติกรรมฐานที่เก่าแก่ที่สุดวิธีหนึ่งของอินเดีย ซึ่งได้สาบสูญไปจากมนุษยชาติเป็นเวลานาน แต่ได้รับการค้นพบอีกครั้งโดยองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อกว่า 2500  ปีมาแล้ว วิปัสสนาเป็นวิธีปฏิบัติสากลที่สามารถกำจัดความทุกข์ให้ออกไปจากจิตใจ กล่าวคือ เป็นศิลปะในการดำเนินชีวิต ไม่ว่าผู้นั้นจะนับถือศาสนาหรือลัทธิใด โดยมีจุดมุ่งหมายสูงสุดคือเพื่อชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ และเข้าถึงความสุขอันแท้จริงที่เกิดจากการหลุดพ้น จุดมุ่งหมายของเทคนิคนี้ที่ไม่มีการแบ่งแยกพวกหรือ ศาสนา ก็เพื่อที่จะชำระจิตใจให้บริสุทธิ์และก่อให้เกิดความสุขเต็มเปี่ยมจากการหลุดพ้น   วิปัสสนาเป็นวิธีปฎิบัติเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตนเองผ่านกระบวนการสังเกตตนเอง ที่เน้นถึงการปฏิสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งระหว่างร่างกายกับจิตใจ โดยให้ความสำคัญกับการสังเกตความรู้สึกทางกายที่สัมพันธ์กับความรู้สึกทางจิตใจอย่างต่อเนื่อง วิปัสสนาเป็นเสมือนการเดินทางสำรวจและสังเกตตนเองสู่ระดับที่ลึกที่สุดของร่างกายและจิตใจ เพื่อชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ และส่งผลให้จิตใจสมดุลเต็มไปด้วยความรักและความเมตตา     กฎทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวกับความคิด ความรู้สึกทางกายและใจ การตัดสินใจกลายเป็นเรื่องที่ชัดเจนขึ้นมาจากประสบการณ์โดยตรงของผู้ปฎิบัติ ผู้ปฏิบัติจะเริ่มเข้าใจถึงธรรมชาติที่มีการเจริญขึ้นหรือเสื่อมถอย การเกิดทุกข์หรือการหลุดพ้นจากความทุกข์ ดังนั้น …

ท่านอาจารย์โกเอ็นก้า (ค.ศ.1924-2013)

ท่านอาจารย์โกเอ็นก้า (ค.ศ.1924-2013) อ้างอิง : อาจาริยบูชา หน้า 62-72 ท่านสัตยา นารายัน โกเอ็นก้า (Satya Narayan Goenka) เป็นวิปัสสนาจารย์ฆราวาสผู้เผยแผ่การปฏิบัติวิปัสสนาให้เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก  ศิษย์ชาวไทยมักเรียกท่านอย่างคุ้นเคยด้วยชื่อสกุลว่า “ท่านอาจารย์โกเอ็นก้า”

ท่านซายาจี อูบาขิ่น (คศ.1899 – 1971)

ท่านซายาจี อูบาขิ่น (คศ.1899 – 1971) โดยสำนักวิจัยวิปัสสนา อ้างอิง : อาจาริยบูชา หน้า 30-61 ท่านอาจารย์อูบาขิ่น หรือที่ชาวเมียนมาร์เรียกด้วยความเคารพว่า “ซายาจีอูบาขิ่น หรือซายาจี” เกิดวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2442 ณ กรุงย่างกุ้ง เมืองหลวงของประเทศเมียนมาร์